Είναι κάποιες στιγμές που νιώθω πως είμαι παραπάνω περήφανος που είμαι ΑΕΛ από ό,τι συνήθως. Σα να βγάζω τη δικιά μου νοητή και φανταστική μεζούρα και μετράω τις μονάδες περηφάνιας.
Κάποια γεγονότα, που ίσως φαίνονται ασήμαντα και μικρά με κάνουν να κομπάζω σαν ένα μικρό παιδί που μόλις πήρε καλό βαθμό στην τάξη που η ομάδα μου λέγεται ΑΕΛ. Ένα τέτοιο ασήμαντο και μικρό γεγονός ήταν και η απόφαση της ΠΑΕ ΑΕΛ να μην "κυνηγήσει" το παιχνίδι με τον Εθνικό Αστέρα στα χαρτιά, λόγω της προσφυγής που κέρδισε ένας πρώην παίκτης του για χρωστούμενα χρήματα.
Με μια ανακοίνωση κατέστη σαφές ότι είναι επιλογή της ΑΕΛ να παίξει το παιχνίδι εντός αγωνιστικού χώρου. Πολλοί ίσως περίμεναν το αντίθετο, με το σκεπτικό πως δεν έχουμε άλλα περιθώρια, χρονικά και αγωνιστικά και ένα παιχνίδι λιγότερο και μια σίγουρη νίκη στο καλεντάρι της ομάδας θα ήταν αν μη τι άλλο καλοδεχούμενα. ΑΕΛ όμως δεν είναι μόνο το ένδοξο παρελθόν της, οι τίτλοι της, οι νεκροί της, ο κόσμος της. ΑΕΛ θα πει επίσης να έχεις ήθος, αξιοπρέπεια, αυτοσεβασμό, σεβασμό στο ίδιο το άθλημα, σεβασμό στον αντίπαλό σου, να ξεχωρίζεις από τους πολλούς και "μεγάλους", να πηγαίνεις κόντρα στο "ρεύμα" της ελληνικής ποδοσφαιρικής πραγματικότητας, ΑΕΛ θα πει να είσαι διαφορετικός.
Η συνέχεια για την ομάδα μας στη Φούτμπολ Λίγκα δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. Έρχονται παιχνίδια σε πραγματικά χωράφια που λογούνται για ποδοσφαιρικά γήπεδα, με ομάδες που μετράνε την άμυνα με τα ραγισμένα πόδια των αντιπάλων. Είναι στην ευθύνη του μεγάλου Ουαλού να διαχειριστεί το έμψυχο δυναμικό και τις δύσκολες καταστάσεις με τους τραυματισμούς ποδοσφαιριστών που είναι κεφάλαια για την ομάδα, τουλάχιστον για τη φετινή χρονιά. Οι συχνοί μικροτραυματισμοί του στυλοβάτη της ομάδας, του Νεμπεγλέρα, αφήνουν ένα δυσαναπλήρωτο κενό στο κέντρο της ΑΕΛ, κάτι το οποίο φαίνεται πολύ καλύτερα από κοντά και όχι από την τηλεόραση.
Ο Νεμπεγλέρας είναι εκείνος που κόβει, που δημιουργεί, που μοιράζει, που φτιάχνει γενικώς όλο το παιχνίδι της ομάδας και αν υπολογίσουμε και τις ωσεί παρουσίες άλλων μεγάλων παικτών-στοιχημάτων, στα παιχνίδια που έλειψε ο αρχηγός, είχαμε προβλήματα και γκρίνιες. Είναι και το θέμα του Ρομέου, αλλά και του Ιγκλέσιας, στα οποία η ΠΑΕ κρατά μια επιεικώς σπαστική σιγή ιχθύος και στον κόσμο δημιουργούνται απορίες. Όπως είπε και ο προπονητής μας στην τελευταία συνέντευξή του στην Αγγλία, το μπάτζετ μειώθηκε, ο Ιανουάριος ζυγώνει, οπότε περιθώρια για σιωπές δεν υπάρχουν.
Του Παύλου Μόκκα