Το τέλος για όσους δεν είναι ιδιαιτέρως αγγλομαθείς. Τελειώνει ακόμα μια χρονιά γεμάτη στεναχώρια, πίκρα, απογοήτευση, θυμό, αγανάκτηση. Μια χρονιά που ξεκίνησε χωρίς πολλές προσδοκίες κατέληξε όμως και ειδικά στη μέση της σεζόν να αναζωπυρωθεί σε όλους η ελπίδα της ανόδου με βάση φυσικά τα αποτελέσματα της ομάδας. Δυστυχώς όμως φάνηκαν με το χειρότερο τρόπο οι αδυναμίες του αγωνιστικού τμήματος.
Του Θάνου Αναστασίου
Η έλλειψη σκόρερ και παικτών που θα τον πλαισιώνουν ήταν τα μεγάλα αγκάθια που πλήγωσαν ανεπανόρθωτα τους βυσσινί καταδικάζοντας τους σε ακόμα μια χρονιά καλώς εχόντων των πραγμάτων στη Β’ Εθνική. Τα λάθη πολλά, οι ευθύνες το ίδιο όπως χιλιοειπωμένο και το ποιος φέρει το μεγαλύτερο ποσοστό ευθύνης. Όλα αυτά έχουν υπερτονιστεί και αναφερθεί πολλάκις μέχρι σήμερα και δεν έχω την πρόθεση να σταθώ σε αυτά περαιτέρω.
Αυτό που μας «καίει» πραγματικά από εδώ και πέρα είναι η επόμενη μέρα. Σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες που σημειώνονται κάθε καλοκαίρι στην πόλη μας τότε το καλοκαίρι θα είναι ιδιαιτέρως καυτό σε όλα τα επίπεδα. Αυτό που κέντρισε το ενδιαφέρον όλων μας είναι φυσικά η συνέντευξη του Κ. Πηλαδάκη στην εφημερίδα «Ελευθερία». Στα λεγόμενα του ξεχωρίζω τα τρία πιθανά σενάρια για την επόμενη μέρα.
Το σενάριο που έχει τις περισσότερες πιθανότητες και ελπίζω πραγματικά να πραγματοποιηθεί είναι τη νέα χρονιά η ΑΕΛ να παίζει στη ίδια κατηγορία με διαφορετικό μοντέλο διοίκησης. Μια ομάδα μάνατζμεντ που θα διαχειρίζεται τις τύχες του ποδοσφαιρικού τμήματος έχοντας τις ανάλογες υποχρεώσεις αλλά και οφέλη.
Η ομάδα με αυτό τον τρόπο θα πάρει μια σημαντική ανάσα όσον αφορά το οικονομικό και θα υπάρξει η απαραίτητη οργάνωση και διοίκηση κάτι που λείπει αυτή τη στιγμή όπως το έχουν υπερτονίσει προπονητής και πρόεδρος. Επίσης, με τη προϋπόθεση ότι θα γίνουν σοβαρές κινήσεις στη στελέχωση του τμήματος και της διοίκησης τότε θα δούμε και άλλη ψυχολογία και μια θετική αύρα θα υπάρχει στο βυσσινί στρατόπεδο επειδή πραγματικά θα στηθεί μια σοβαρή και ανταγωνιστική ομάδα. Γενικότερα αυτό που θέλει να δει και να αισθανθεί ο κόσμος είναι η υγεία που θα βγαίνει από την ομάδα τότε θα αντιληφθεί την σοβαρή δουλειά και θα σταθεί δίπλα της όπως κάνει πάντα. Διότι τα τελευταία 2.5 χρόνια ο κόσμος στηρίζει μόνο από αγάπη και ελπίδα μήπως και γίνει κάτι καλό. Δυστυχώς, στο κομμάτι της επικοινωνίας ο Κ.Πηλαδάκης έχει αποτύχει παταγωδώς στο να εμπνεύσει τους οπαδούς για να γίνει μια νέα αρχή, ένα νέο ξεκίνημα.
Τα άλλα δύο σενάρια δεν θέλω να τα έχω ούτε καν στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι μέσα σε λίγα χρόνια θα υπήρχε το ενδεχόμενο του Πρωτοδικείου ή του υποβιβασμού λόγω χρεών. Κανένα από τα δύο σενάρια δεν είναι λύση σε απλά ελληνικά είναι ΔΙΑΛΥΣΗ.
Όταν σε καλά οικονομικά χρόνια δεν υπήρξε άνθρωπος να σταθεί δίπλα στη ομάδα εκτός από τον Νίκο Σωτηρούλη που πέρασε τα πάνδεινα μέχρι να αγοράσει την ομάδα και να αφήσει μακριά τα προβλήματα της, ποιος πιστεύει ότι θα βρεθεί ο πλούσιος επιχειρηματίας που θα ξοδέψει τα ωραία του εκατομμύρια σε ένα άκρως διεφθαρμένο και βρώμικο ποδόσφαιρο; Προς μεγάλη μου έκπληξη πολλοί είναι αυτοί που αναφέρουν το παράδειγμα της ΑΕΚ που πρέπει να ακολουθήσει και η ΑΕΛ! Με όλο το σεβασμό σε εκείνους που πιστεύουν κάτι τέτοιο αλλά μάλλον βρίσκονται σε άλλον κόσμο! Ο Μελλισανίδης είναι «κράτος» και αποτελεί την μεγαλύτερη εγγύηση για το μέλλον τους και με την παρουσία 20000 οπαδών θα υπερκαλύψει το μπάτζετ της χρονιάς στο διπλάσιο.
Εδώ υπάρχει κάποιος και δεν το γνωρίζω; Εκτός από ελάχιστους επιχειρηματίες που στάθηκαν κοντά στην ομάδα με τη μορφή χορηγίας από κει και πέρα ουδέν; Αλήθεια, αφού πολλοί ισχυρίζονται ότι το πρόβλημα είναι τα χρέη και δεν εμφανίζεται κάποιος αγοραστής, στα καλά χρόνια με άνοδο, Κύπελλο, Ευρώπη, νέο γήπεδο κ.α γιατί δεν ενδιαφέρθηκε κάποιος να επενδύσει σε ένα γωνία μαγαζί όπως είναι η ΑΕΛ;
Κλείνοντας, όσον αφορά τα χρέη όλοι ξέρουμε ότι το κράτος έχει γίνει ο χειρότερος πελάτης για τις εταιρίες, αλλά φέρει μεγάλη ευθύνη ο μεγαλομέτοχος διότι δεν κατάφερε να συγκρατήσει την κατάσταση σε επιτρεπτά όρια αλλά και για το γεγονός ότι δεν έχει δώσει ξεκάθαρη απάντηση για τις οφειλές σε ποδοσφαιριστές και τρίτους εκτός από την παραδοχή του ότι είναι 7.5 εκατομμύρια.
Η ευχή όλων των υγιών φιλάθλων και οπαδών του συλλόγου είναι όλη αυτή η στεναχώρια και η πικρία να αντιστραφεί σε χαρά και ευτυχία στα επόμενα χρόνια ξεκινώντας από το προσεχές καλοκαίρι.